Gdynia jednym z miast najbardziej przyjaznych mobilności współdzielonej

Redakcja
  • Gdynia, Warszawa, Pruszków i Nowy Dwór Mazowiecki to w swoich kategoriach miasta najbardziej w Polsce przyjazne mobilności współdzielonej.
  • Stowarzyszenie Mobilne Miasto, wraz z ekspertami warszawskiej Szkoły Głównej Handlowej, zbadało 213 miast. Uwzględniono regulacje miejskie, infrastrukturę, dywersyfikację transportu oraz wykorzystanie danych i nowych technologii.    
  • Rankingowi towarzyszy publikacja raportu z wnioskami i rekomendacjami sposobów wspierania zrównoważonej mobilności w polskich miastach.       

„Tytuł Mobilnego Miasta” to pierwsze w Polsce badanie miejscowości – od małych po największe – pod kątem ich otwartości i wsparcia dla usług mobilności współdzielonej. Autorzy rankingu ocenili aż 213 miast – wszystkie, w których w ostatnim roku (2022) dostępne były samoobsługowe rowery miejskie, systemy hulajnóg elektrycznych, e-skutery i car sharing.

Ranking podzielono na cztery kategorie ze względu na wielkość miast. Gdynia (89%) zwyciężyła w grupie miast 100 tys. – 300 tys. mieszkańców. Kolejne pozycje w tej kategorii zajęły Katowice i Chorzów.

– Chcieliśmy zbadać, a następnie pokazać innym, które miasta i w jaki sposób dbają o mobilność współdzieloną, która jest bardzo ważna dla zrównoważonego transportu w mieście. Do tej pory nie było jednak w Polsce zestawienia, które pokazywałoby zróżnicowanie miast pod względem warunków do jej rozwoju. Nasz ranking i raport, stworzone we współpracy merytorycznej z panelem ekspertów Szkoły Głównej Handlowej, jest unikalnym źródłem informacji o tej dziedzinie – mówi Adam Jędrzejewski, założyciel i prezes Mobilnego Miasta (MM), stowarzyszenia, które działa na rzecz zrównoważonego transportu poprzez wspieranie usług współdzielonej mobilności.

Oprócz prezesa MM w kapitule eksperckiej znaleźli się naukowcy z SGH: prof. dr hab. Marek Bryx (przewodniczący kapituły), prof. dr hab. Anna Szelągowska, dr Izabela Rudzka oraz doktorant Grzegorz Młynarski. Oceniając miasta zespół uwzględnił kryteria ilościowe i jakościowe. Do tych pierwszych należała różnorodność transportowych usług współdzielenia w mieście oraz gęstość oferty, tj. liczba pojazdów współdzielonych na 1 tys. mieszkańców.

Ocena jakościowa dotyczyła otwartości i przyjazności miast wobec rozwiązań mobilności współdzielonej – złożyło się na nią 20 mierników w czterech obszarach. Pod lupę trafiły takie dziedziny, jak:

  • regulacje i polityki miejskie,
  • stan infrastruktury,       
  • dywersyfikacja transportu        
  • wykorzystanie danych i technologii związanych z mobilnością współdzieloną.

Jakie jest „mobilne” miasto?

Według autorów raportu modelowe “mobilne” miasto to takie, w którym udział ruchu aut prywatnych stanowi ok. 10% ogólnej liczby przemieszczeń (dzisiejsze wskaźniki oscylują wokół 40%). W modelowym mieście, podróże mieszkańców realizowane są w większym stopniu dzięki połączonej ofercie transportu zbiorowego ze współdzielonym. W optymalnej wersji tego scenariusza mieszkańcy mogą korzystać z platformy cyfrowej typu MaaS (Mobility-as-a-Service), tak jak dziś korzystają z Google Maps albo Jakdojade. Modelowe “mobilne” miasto powinno posiadać także skuteczne regulacje, umożliwiające wzrost popularności mobilności współdzielonej, a także infrastrukturę wspierającą ten sposób przemieszczania się.

W odpowiedzi na obecną diagnozę raport jest dla samorządów także źródłem rekomendacji. Odpowiednie zarządzanie danymi od dostawców usług transportowych, zaoferowanie mieszkańcom cyfrowych platform MaaS, łączących ofertę transportu zbiorowego i współdzielonego czy tworzenie tzw. hubów mobilności, skupiających współdzielone auta, rowery, skutery i e-hulajnogi w kluczowych punktach miasta – to wszystko kroki pomocne w budowie sprawnego ekosystemu transportowego.

– Rekomendowane działania nie wymagają od miast istotnej reorganizacji czy przebudowy. To raczej stworzenie lokalnych ram regulacyjnych, systemowa współpraca miasta z dostawcami usług mobilności, digitalizacja tych usług, punktowe interwencje w infrastrukturze i działania upowszechniające wśród mieszkańców bardziej zrównoważoną mobilność miejską – mówi Grzegorz Młynarski, doktorant SGH, działający również w MM.

Laureaci inauguracyjnej edycji rankingu odebrali dyplomy na gali podczas Kongresu Nowej Mobilności 26 września w Łodzi.

Gdynia

Gdynia powstała w konkretnym celu. W związku z tym, że po I wojnie światowej Gdańsk stał się częścią autonomicznego Wolnego Miasta Gdańska, a Rzeczpospolita Polska potrzebowała dostępu do morza i nowoczesnego portu, postawiono właśnie na rozwój Gdyni.

Jeszcze na początku XX wieku była rybacką wsią. Prawa miejskie otrzymała niespełna sto lat temu, w 1926 roku. Od tamtej pory jest jednym z najciekawszych przykładów przemyślanej urbanistyki, przykładem dla biznesmenów i miłośników nowoczesności.

Gdynia to siedziba wielu nowoczesnych firm i międzynarodowych korporacji.

W Gdyni działa drugi największy port w Polsce specjalizujący się przede wszystkim w przeładunkach. Stąd rejsy rozpoczynają promy pasażerskie do Skandynawii, a w 20-leciu międzywojennym jak i po II Wojnie Światowej z Gdyni odpływały słynne transatlantyki takie jak MS Batory czy TSS Stefan Batory pływające na linii Gdynia – USA.

Historie podróżujących gdynian, marynarzy i ludności napływowej stały się inspiracją do utworzenia w mieście wyjątkowego Muzeum Emigracji. Założono je w dawnym Dworcu Morskim, który znajduje się przy Nabrzeżu Francuskim, dawniej to właśnie stąd odpływały wyżej wymienione transatlantyki.

Powierzchnia gruntów Miasta Gdyni wynosi 2 795,78 ha. Poza granicami administracyjnymi miasta znajduje się 10 ha. Grunty Skarbu Państwa w użytkowaniu wieczystym wynoszą 7,80 ha.

Herb miasta Gdyni stanowi wizerunek dwóch ryb koloru żółtego na tle białego miecza, umieszczony na czerwonej tarczy. Biały miecz na czerwonym tle nawiązuje do proporca polskiej Marynarki Wojennej i wyraża odwagę mieszkańców Gdyni w obronie polskiego morza. Dwie ryby – jedna zwrócona na zachód, druga na wschód – wskazują na nadmorski charakter miasta i przypominają dawną wieś rybacką.
Herb zaprojektowany został przez gdyńskiego plastyka Leona Staniszewskiego. W ogólnopolskim konkursie na Herb Miasta Gdyni, przeprowadzonym w 1946 r. projekt Staniszewskiego zajął I miejsce.

Flaga Gdyni została ustanowiona przez Radę Miasta Gdyni w dniu 20 kwietnia 1994 roku. Jest wewnętrznym znakiem reprezentacyjnym, symbolizującym miasto jako gminę.

Flagą Gdyni jest prostokątny płat tkaniny o proporcjach boków 3:5, obustronnie jednakowy, o dwóch poziomo ułożonych polach, barwy białej u góry i turkusowej u dołu, symbolizującej niebo i morze. Proporcje szerokości pola białego do turkusowego wynoszą 3:1. Na polu białym znajduje się herb Gdyni, którego oś jest umieszczona na 1/4 jego długości od strony masztu. Na polu turkusowym, w jego górnej części, przebiega poziomo równolegle do dłuższego boku tego pola wąski biały pasek symbolizujący przybój fali morskiej.

Flagę Gdyni podnosi się na budynkach lub przed budynkami stanowiącymi siedzibę Urzędu Miasta, komunalnych jednostek organizacyjnych, w miejscach obrad oraz z okazji uroczystości, świąt i rocznic miejskich.

Flaga Gdyni zachowuje pierwszeństwo w czasie wszystkich wydarzeń o charakterze miejskim na terenie Gdyni oraz w wydarzeniach ogólnopaństwowych, gdzie Gdynia jest jednoznacznym gospodarzem, a także w wydarzeniach międzynarodowych o charakterze miejskim odbywających się na terenie Gdyni. W tych okolicznościach flagę Gdyni wystawia się w miejscu najbardziej honorowym lub równorzędnym z flagą Rzeczypospolitej. Flaga Gdyni nie może być wystawiana z inną flagą państwową.

Flaga Gdyni wciągana jest na maszt i opuszczana z masztu jako druga po fladze Rzeczpospolitej. Powinna być zawieszona na oddzielnym maszcie (nie dotyczy to jednostek pływających). Zawieszona obok innych flag, musi mieć wielkość identyczną oraz powinna być umieszczona na tej samej wysokości. Jedynie flaga Rzeczypospolitej może być zawieszona wyżej. W dniach żałoby w mieście, ogłoszonej zarządzeniem władz miasta, flagi Gdyni opuszczane są do połowy masztu albo winny być przewiązane czarną wstęgą.

Flagę zaprojektował Józef Jezierski.

Logo Gdyni zostało wyłonione w drodze konkursu i funkcjonuje od stycznia 2000 roku. Używane jest do oznaczenia gdyńskich materiałów promocyjnych i elementów reklamy zewnętrznej. W wersji podstawowej logo stanowi granatowy żagiel, granatowy napis „Gdynia” oraz pomarańczowy napis „moje miasto”.

Logo zaprojektował Jacek Muszalski.

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *